De eerste twee weken op Bonaire

De eerste twee weken op Bonaire

Bon dia!

Deze eerste twee weken zijn echt voorbij gevlogen! Voordat we aan onze LIO-stage begonnen, hadden we nog lekker een weekje om het eiland te verkennen en om een beetje te acclimatiseren. Hier hadden we bewust voor gekozen en dit was dan ook een heel goed idee! In Nederland gingen we namelijk in de mist en kou weg. Hier is het elke dag tussen de 28 en 30 graden!

Op ons eerste dagje op dit eiland waren we natuurlijk erg benieuwd naar de omgeving. Er is hier geen openbaar vervoer, dus we zijn lopend naar Kralendijk gegaan. Dit was een pittige tocht door de hitte, maar we keken onderweg onze ogen uit. De natuur is hier zo mooi! Vogels die opa in de schuur heeft, vliegen hier gewoon rond! Hele mooie groene en gele vogels! Mama, ik weet zeker dat je je ogen uit kijkt over drie weken!

Van woensdag t/m donderdag hebben we een scooter gehuurd. Renske rijdt al vanaf haar zestiende scooter en kan dus heel goed rijden. Dit was ook wel nodig, omdat er enorme gaten in de weg zitten en het verkeer gaat er toch heel anders aan toe dan in Nederland. Woensdag zijn we naar het zuiden van het eiland getoerd. Aan de linker kant van de weg was het water roze (door het zout) en aan de rechter kant heel helder blauw. Ook werd er op een plek zout gewonnen. Meters hoge bergen met zout ligt daar te drogen. Vervolgens reden we langs slavenhuisjes van vroeger. Hele kleine huisjes, dat je gewoon niet kan voorstellen dat slaven hier vroeger in moesten slapen.
Onderweg kwamen we ook nog flamingo’s en pelikanen tegen! We hebben nog even lekker op het strand gezeten en gesnorkeld. Er zwemmen hier vissen met alle kleuren van de regenboog. Je kijkt echt je ogen uit en je weet niet welke kan je op moet kijken. Zoveel mooie vissen!
Op donderdag zijn we voor het eerst naar onze stageschool ‘de Pelikaan’ geweest. We hebben een rondleiding gekregen door de school, kennis gemaakt met het team en daar samen geluncht. Het is echt een enorme school met heel veel dubbele groepen!

Op vrijdag, de laatste dag dat we de scooter hadden, zijn we naar het noorden getoerd. Een hele mooie route langs de zee met vele palmbomen en cactussen. Ik heb nog nooit zulke enorme cactussen gezien. Ik heb al veel plekken gezien die ik mijn ouders, Jasper, Sharon, Rianne en mijn vriendinnen wil laten zien! Op een gegeven moment werd het wel heel heuvelachtig. Onze scooter kon het telkens net aan en uiteindelijk hadden we echt een super uitzicht over het Gotomeer. We kwamen onderweg maar een paar mensen tegen. Ik vind het heel fijn dat het hier niet zo toeristisch is! We reden vervolgens verder langs het Gotomeer. Ik heb nog nooit zoveel flamingo’s bij elkaar gezien. Wat een grote en mooie vogels zijn dat. Echt bijzonder om te zien! Via Rincon gingen we weer naar huis en dit was toch een langere tocht dan we hadden gedacht. Rincon betekent hier ‘afgelegen’ en we snappen nu ook waarom!

In het weekend hebben we lekker gerelaxt in onze heerlijke tuin en op het strand bij ons in de buurt. Omdat we nog geen auto hebben, konden we met onze buurvrouw meerijden en voor de hele week boodschappen inslaan. Zo grappig dat ze hier gewoon een AH hebben en supermarkten met producten van de Jumbo, Markant en Oke. Net alsof je in Nederland bent. Als je dan de winkel uitstapt, voel je gelijk dat je niet in Nederland bent! Zaterdagavond hebben Renske en ik gezellig nog wat gedronken in het restaurant van onze buurvrouw en een heerlijk toetje gegeten. Ja Lisanne, hier hebben ze ook heerlijke toetjes;)

In de tweede week, van maandag t/m vrijdag, heb ik mijn eerste weekje stage gelopen op de Pelikaanschool. Ik heb voornamelijk nog even meegekeken en af en toe was lesjes gegeven. Volgende week ga ik hele dagen lesgeven. Ik kan niet wachten om helemaal zelf de klas te draaien en mijn eigen ding te doen. Ik heb al zoveel leuke ideeën bedacht. Ik heb veel verschillende nationaliteiten in mijn klas en dat vind ik erg interessant. Veel Nederlandse kinderen (met blond haar en hele bruingekleurde gezichtjes), Zuid-Amerikanen, Bonairianen en Chinezen. Elke ochtend ging de wekker om kwart voor 6 en we moeten om 7:00 al op stage zijn. Dit is wel even wennen, omdat ik echt geen ochtendmens bent. Ons heerlijke dagelijkse ontbijtje maakt dan gelijk veel goed: yoghurt met muesli en papaya, echt heerlijk om de dag mee te beginnen! Omdat we nog geen auto hebben, moesten we elke ochtend 20 minuten naar stage lopen. Hier wordt je ook wel wakker van, dus dit was ook wel weer fijn!

Donderdag hebben Renske en ik onze eerste auto gekocht: een Daihatsu Feroza. We kunnen niet wachten om onze auto volgende week op te halen. Dan zijn we straks een stuk mobieler en hoeven we niet alles meer te belopen. Zaterdag gingen Renske en ik nog even lekker naar het strand om bij te komen van onze drukke stageweek met vele nieuwe indrukken. Renske kwam terug van het snorkelen en vertelde dat ze een enorme vis had gezien van 1,5 meter. Ik geloofde dit niet gelijk, maar aan haar gezicht kon ik al gelijk merken dat het echt was! ;) Ze zei dat ik maar snel moest gaan kijken. Ik ging ook snel snorkelen, maar had gedacht dat die vis al lang weg zou zijn. Er was een enorme rotsblok in het water en om het hoekje kwam ineens deze gigantische vis aangezwommen. Ik ben nog nooit zo geschrokken en ik gilde het uit. Renske hoorde mijn gil zelfs op het strand door mijn snorkel heen. Ze vertelde dat allemaal mensen rechtop gingen zitten op het strand. Ik spartelde terug naar de kant en keek nog een keer achterom. Hij kwam nog dichterbij en had bedacht dat die achter mij aan ging. Het leek precies op een haai en ik maakte mijzelf helemaal bang. Het was gelukkig geen haai, maar een tarponvis. Zoek deze vis maar eens op op YouTube en dan snap je denk ik wel waarom ik zo paniekerig deed;) Deze vissen doen gelukkig helemaal niets. Wel handig om te weten als ik nog een keer oog in oog kom met zo’n enorme vis, die bijna net zo groot is als ikzelf!

Gisteren zijn we naar Kralendijk geweest en hebben we gekeken naar een kindercarnavalparade. Super leuk om te zien. Het zou om 14:00 beginnen en wij stonden al netjes klaar langs de kant van de weg. Het begon pas 1,5 uur later, want op Bonaire begint bijna alles later dan ze van tevoren plannen! We gingen in de eerste week ook naar een debat over kinderrechten op Bonaire. Dit werd live uitgezonden op televisie en ze hadden een planning op de minuut nauwkeurig. Zelfs dit begon gewoon een uur later! Geanne en Eva, op Bonaire ben ik altijd op tijd, knap van mij he?!

Over twee weken zal ik weer een nieuw reisverslag maken. Ik hoop dat je het leuk vond om te lezen en tot over twee weekjes! Ayo!